κατακρού

επίρρ. στην άκρη, άκρη-άκρη.

[ΕΤΥΜΟΛ. < φρ. κατ’ ἄκρον με επίδραση τών επιρρ. σε -οῦ (πρβλ. πανταχ-ού, πριχ-ού)].